Fa wakka? (Hoe gaat het?)
Hier is er weer een weekje voorbij, een weekje waarbij veel duidelijk is geworden.
Op dinsdag was het een officiële feestdag. Het was de dag van de revolutie. Op 25 februari 1980 vond er een staatsgreep samen in Suriname. Desi Bouterse en Roy Horb grijpen samen met enkele collega-sergeanten - de Groep van 16 - de macht. De zittende regering wordt beschuldigd van corruptie en afgezet. De sergeanten nemen de macht over in Suriname tot 1987. Vanaf 1987 kwam er opnieuw een regering onder leiding van premier Henck Arron.
Op deze vrije dag besloot ik het eens rustig aan te doen. Ik werkte mijn logboek bij, las een beetje en nam een beetje tijd voor mezelf.
Woensdag hadden we een afspraak met Fahrida. We zouden een vaste dag afspreken waarop we les mochten geven op O.S. Balona. Aangezien Nikki op maandag les gaf, hebben we besloten ook op deze dag les te geven. Zo moeten we niet alleen naar onze stageschool fietsen.
Na de middag heb ik nog me verder ingelezen over meertaligheid in Suriname, aangezien hier mijn bachelorproef over zal gaan.
Donderdag had ik het verlossend gesprek met Carl Beel (medewerker VVOB) en Jo- Ann Wijnhard (docente Engels aan het ACI).
Jo-Ann is de trekker van de werkgroep Engels en Meertaligheid. Momenteel zijn zij bezig om het curriculum in de lerarenopleiding volledig aan te passen. Voor het vak Engels waren ze zo goed als rond, maar aan het deel meertaligheid weten ze nog niet goed hoe ze moeten beginnen. Jo-Ann was dan ook zeer blij te horen dat mijn bachelorproef over meertaligheid in Suriname gaat.
De komende 2 weken zal ik een lijst van activiteiten opstellen en gedeeltelijk uitwerken. Daarna komen we samen met de hele werkgroep en zullen we een reeks lessen uitwerken die ik dan ook mag uittesten in de lerarenopleiding.
Ik ben zo blij dat ik er eindelijk kan aan beginnen.
Toen ik terug kwam in de Prinsessestraat wou ik dan ook onmiddellijk beginnen, maar er was een elektriciteitspanne in een groot deel van Paramaribo. Eerst dacht ik dat ik nog niet zo veel zou kunnen doen, maar daarna bedacht ik me: 'Leen, je bent in Suriname. Er zijn zoveel mensen die hier werken met enkel pen en papier, jij kan ook zo beginnen.' Ik nam dus pen en papier en begon met enkele zaken op te schrijven.
Vrijdag had VVOB een presentatie over het Finse onderwijssysteem georganiseerd. Een Vlaamse gepensioneerde directeur, Hugo Winnelinckx, met een nog steeds grote passie voor zijn werk en het Finse onderwijssysteem, kwam ons uitleg geven terwijl hij hier op vakantie was.
Toen ik terug naar huis reed, zag ik een school carnaval vieren. De leerlingen waren heel tof verkleed. Een fanfare van het leger speelde leuke muziek, de leerlingen dansten samen met de leerkrachten en tenslotte trokken ze in stoet door de straat.
Toen ik terug was, werkte ik nog een beetje aan mijn opdracht. Maar aangezien mijn zonnebril deze week gesneuveld was (en een zonnebril hier echt wel handig is), besloot ik samen met Els even te gaan winkelen. We trokken met onze fiets richting AMADA in de Tourtonnelaan.
' s Avonds zijn we gaan eten in de 'Zus en Zo'. We hebben er de voorbije weken zoveel over gehoord, dat we er wel eens moesten gaan eten. En hetgeen ze zeiden was waar, het eten is er overheerlijk. Daar ga ik zeker nog eens terug. Ook de sfeer was zeer aangenaam. Een plaatselijk Jazz-bandje, dat nog niet zo lang bestaat, bracht een fantastische sfeer. Het was een mooie inzet van een feestweekend. Twee meisjes uit het huis waren zaterdag jarig. We konden dus niet anders dan dat goed te vieren.
Zaterdag hebben we het rustig aan gedaan, we waren nog een beetje moe van vrijdagavond. We stelden onze weekmenu op en gingen naar de winkel. Met de rugzakken en fietsrekken volgeladen, reden we naar huis. De fietstocht naar huis was een avontuur op zich.
Het was een zeer warme dag en we hadden niet zoveel energie om nog iets te doen. Dus trokken we onze bikini aan en waagden ons aan een duik in ons klein zwembadje. Het is en blijft de perfecte afkoeling voor ons.
Om 18.00 vertrok er een Braziliaanse carnavalsgroep in stoet door de straten. We gingen nog eens kijken voor we (alweer :p) op restaurant vertrokken. De manier waarop hier carnaval gevierd wordt, is toch nog anders dan bij ons in Aalst. Er was één vrachtwagen uitgerust met een grote muziekinstallatie, daarvoor en -achter dansten enkele mensen.
Van het restaurant trokken we onmiddellijk naar Ross' huis. Hij had een feestje georganiseerd voor de jarigen. :) Aangezien we met Ross meereden naar huis waren we er als eersten en hielpen we nog een beetje met alles klaar te zetten. Het werd een hele leuke avond, met vuurwerk door de jarigen afgeschoten.
Vandaag was het opnieuw een rustige dag. Ik had samen met Elfi en Els afgesproken om samen enkele dingen te koken die we kunnen invriezen. We maakten een koude groentesaus en een frisse komkommersoep. Echt koken kwam er dus niet aan te pas, aangezien alles koud bereid werd.
Straks eten we BBQ. BBQ is misschien niet het goede woord, aangezien we geen toestel hebben. We zullen het vlees gewoon in de pan bakken. De sangria staat alvast fris, de groentjes zijn gesneden, het dessert staat klaar. Ik ben er klaar voor.
Mo Syi ! (Tot ziens)
Bossies en Brasa's (kussen en knuffels)
Leen
Dag Leen
BeantwoordenVerwijderenLeuk om je enthousiaste berichtjes te lezen.
Fijn dat je je opdracht ginds kan combineren met het onderwerp van je bachelorproef! Dat is zeer goed gezien, zo kan je je echt verdiepen in het onderwerp.
Je klinkt ook zeer enthousiast over de naschoolse activiteiten. Goed zo!
Doe zo voort!
Veel groeten
Christel